veltir vöngum

Órómantísk en rosa dugleg

Helgin var tekin með trompi þar sem ástmaðurinn átti svolítið lærdómsfrí á laugardaginn. Ég fékk að ráða hvað við gerðum og eins órómantískt og það hljómar þá heimtaði ég að við myndum taka til í svefnherberginu. Ákvörðunin skal þó útskýrð í ljósi þess að hreiðurþörfin er að grípa mig heljartökum og herbergið síður en svo tilbúið fyrir komu krógans. Okkur áskotnaðist forláta skenkur fyrir þó nokkrum vikum og þá var alls konar "horndrasli" (drasli sem setið hafði úti í horni) sópað að rúminu mín megin til að koma skenknum fyrir undir súðinni, m.a. voru trékassar með rykföllnum bókum og gamla Kolster-sjónvarpið sem fylgt hefur fjölskyldunni í meira en 20 ár. Laugardagurinn fór því í það að þurrka af, raða í skenkinn og sleppa tökunum á dótinu. Ég sleppti auðveldlega tökunum á ensku kiljunum sem söfnuðust upp á háskólaárunum en kolsterinn var ekki jafn auðveldur og ég skildi við hann með miklum söknuði. Þetta fór allt í sorpu svo áhugasamir ættu að drífa sig í Góða Hirðinn að ná sér í unaðsgóðan Kollster í lit.

Ofan á alla órómantíkina reif ég niður rauðbleiku rúllugardínurnar sem hangið hafa uppi í svefnherberginu frá því að við keyptum íbúðina (fylgdu með). Ég krafðist þess, hvað sem allri kreppu og hækkunum liði, að við færum í IKEA og keyptum nýjar. Sagðist ekki ætla að þola þessa viðurstyggð mínútunni lengur. Nú er gardínulaust í herberginu svo áhugasamir ættur að komast að því hvar ég á heima og horfa á mig afklæðast áður en nýju gardínurnar hengja sig upp. (gerist það ekki annars sjálfkrafa?)

mban2109l