veltir vöngum

Rökhugsun 6 ára barns

Dóttir mín átti móment í dag.

Hún er orðin nógu gömul til að fá að fara ein út á róló og í dag var sannarlega veðrið og tækifærið til. Hún ákvað að safna kuðungum og skeljabrotum úr mölinni og kom hlaupandi inn til að biðja um krukku til að setja þetta í sem ég útbjó snarlega handa henni úr botninum á 1/2 l gosflösku. Stuttu síðar kom hún aftur og sagðist nauðsynlega þurfa að búa til miða svo hún gæti beðið um aðstoð við að tína kuðungana. Hún settist niður og skrifaði í flýti "VILL! EIHVER! HJÁLPA! MÉR! Að! TÍNA! KUðÚNGA!" og undir þetta skrifaði hún nafnið sitt.

Samtalið um miðann var um það bil svohljóðandi eftir að hún var búin að ná upp úr mér hvort það væri K í einhver, J í mér og fleira í þeim dúr:

Ég: Afhverju geriru alltaf upphrópunarmerki á eftir hverju orði?

M: Afþví að ég er að kalla þetta.

Ég: Hver á lesa miðann?

M: Enginn, ég ætla að kalla þetta svona: "Vill einhver hjálpa mér að tína kuðunga!!" og halda á miðanum á svona tréspítu.

Ég: En afhverju þarftu þá miðann, getur fólk ekki bara heyrt hvað þú ert að segja?

M: Jú en ég vil hafa miðann svo þau haldi ekki að ég sé að ljúga.

Flokkur: Lífstíll | 9.4.2009 | 22:17 | Facebook